Światowy Dzień Zapobiegania Tonięciom: Wskazówki WHO, jak uniknąć wypadków

Z okazji przypadającego 25 lipca Światowego Dnia Zapobiegania Utonięciom WHO opublikowała dane dotyczące utonięć w ostatnich latach. Oficjalne dane mówią o 236 000 osób umierających z powodu utonięcia każdego roku, co daje łącznie około 2,5 miliona zgonów w ciągu ostatniej dekady. Wypadki zdarzają się głównie na otwartym morzu, w rzekach, ale nie należy lekceważyć również basenów o wysokości zaledwie kilku centymetrów. Najczęstszymi ofiarami są dzieci w wieku od jednego do czterech lat, a następnie dzieci w wieku od pięciu do dziewięciu lat.

Według danych WHO, utonięcia mają 75-procentowy wpływ na zgony podczas powodzi rzecznych, które również stają się coraz bardziej normalne ze względu na zmiany klimatyczne. ONZ dodaje, że utonięcia są jedną z głównych przyczyn śmierci dzieci, młodzieży i młodych dorosłych w wieku do 24 lat. Mówiąc w liczbach, utonięcie jest trzecią główną przyczyną śmierci z powodu niezamierzonych obrażeń na całym świecie. Dziewięćdziesiąt procent zgonów ma miejsce w najbiedniejszych krajach.

Z okazji wspomnianego wyżej Światowego Dnia Zapobiegania Utonięciom WHO opublikowała listę sześciu środków zapobiegawczych mających na celu zminimalizowanie ryzyka wypadków. Pierwszą, podstawową radą jest zapisanie dzieci na lekcje pływania od najmłodszych lat i ogólnie nauczenie ich dobrego pływania najpierw w basenie. Umiejętność dobrego pływania jest bardzo ważna dla dzieci, znacznie ważniejsza niż wyposażenie ich w pływaki i kamizelki ratunkowe, ponieważ w żadnym wypadku nie są to środki ratujące życie.

Niezależnie od tego, czy chodzi o staw, rzekę, plażę czy wannę, dzieci zawsze potrzebują nadzoru osoby dorosłej, aby móc natychmiast zareagować na wołanie o pomoc. Powinna to być dość oczywista zasada, ale najwyraźniej nie dla wszystkich.

WHO stara się również promować udział ludności w kursach pierwszej pomocy, ratownictwa morskiego i resuscytacji na miejscu. Rzeczywiście, udowodniono, że przeżywalność po utonięciu poprawia się, jeśli resuscytacja jest wykonywana natychmiast po wyjęciu osoby z wody.

Jedną z innych wytycznych WHO jest to, aby zawsze nosić kamizelkę ratunkową, niezależnie od tego, czy jesteś na łodzi motorowej, żaglówce, kajaku czy pontonie. Nawet jeśli umiesz pływać, niskie temperatury w niektórych miejscach mogą uniemożliwić pracę mięśni, a tym samym utonięcie. Ponadto pływanie w ubraniu lub w stanie szoku jest naprawdę trudne. To urządzenie, w przeciwieństwie do podłokietników, naprawdę ratuje życie.

Oczywiście nie mówimy tutaj o pływaniu, ale głównie o wycieczkach łodzią. Bardzo ważne jest, aby zapoznać się z codziennym raportem pogodowym wydawanym przez różne biura portowe, aby zawsze być informowanym o zakłóceniach w okolicy. Ponadto, ponownie w przypadku wycieczek łodzią, należy zawsze sprawdzać, czy wszystkie urządzenia zabezpieczające są obecne i w idealnym stanie.

Środki określone przez ONZ w celu zapobiegania utonięciom obejmują również instalowanie barier w celu zapewnienia bezpiecznych miejsc z dala od wody, takich jak żłobki, dla dzieci w wieku przedszkolnym. Ale także nauka pływania, szkolenie ludzi w zakresie ratownictwa i resuscytacji, definiowanie i egzekwowanie zasad bezpiecznej nawigacji, poprawa zarządzania ryzykiem powodziowym. Krótko mówiąc, bardzo podobne do tego, co powiedziała już WHO.